Zondag 24 april 2016, Feyenoord wint de beker terw

We staan vanmorgen vroeg op (alweer), maar vandaag hebben we dat aan onszelf te wijten. We hebben namelijk met een kleine groep besloten om met een 16 persoons taxi naar de oude Chamstad My Son te gaan, iets meer dan een uur rijden hiervandaan. Helaas gaan Jelte en Herma niet mee, want Jelte had vannacht last van bronchitis en de dokter heeft daar een flinke dosis pillen voor gegeven, en twee dagen flinke rust. Als we later terugkomen zit Jelte alweer vrolijk te kletsen aan de rand van het zwembad, dus dat komt wel goed. Ook Marijke gaat niet mee, ze is heel verkouden met keelpijn, en besluit om een dagje rustig aan te doen.

Het uitgedunde groepje met Ria, Ria, Rieks, Marion, Freek, Diana en ondergetekende vertrekt om 8 uur, goed ingesmeerd, richting My Son. Dit centrum van religie uit de 4-13de eeuw werd herontdekt door de Fransen in de 19de eeuw. Er stonden oorspronkelijk ongeveer 70 tempels. Door ouderdom en de Vietnamoorlog zijn er nog maar 20 tempels in redelijke staat. Het hele complex beslaat een heel groot gebied, maar is goed toegankelijk gemaakt. Wanneer we arriveren en onze kaartjes gekocht hebben brengt een golfkarretje ons in razend tempo twee kilometer verder. Rondom ons is het een spektakel van krekelgeluiden, sommige doen ons denken aan een oude storende middengolf zender, bizar. Het eerste stuk komen we weinig tempels tegen, maar we lopen door een soort bos/oerwoud. Door de schaduw is het hier goed koel. Even verderop komen we de eerste tempels tegen, in een omgeving met veel bomkraters. We zien de eerste prachtige tempels (opnieuw een hoog Atlantis 1 gehalte), waarna we doorlopen naar het centrale deel waar nog de meeste tempels staan. We zien prachtige kunst uit de Cham tijd, uiteraard flink verweerd, en kunnen ook vaak onze fantasie loslaten op wat we zien. Na een korte demonstratie van Cham dans en zang (in een moderne entourage) gaan we terug met de golfkarretjes naar ons taxibusje. Terug in het hotel genieten we van een korte lunch, waarna onze wegen uit elkaar gaan.

Marijke blijft het nog even rustig aan doen, en Jos gaat het dorpscentrum in en bezoekt een aantal bezienswaardigheden, zoals het huis van Tan Ky en de Japanse Overdekte brug. Deze plaats was van de 16de tot de 18de eeuw een belangrijke havenstad, hetgeen veel rijkdom creëerde. Na deze periode verzande de Thu Bon Rivier en kwam de havenstad tot verval. Er was hier geen oorlogsschade, dus kan de havenstad goed bezichtigd worden. Veel wordt gedaan aan de restauratie van het dorpscentrum, maar er zijn hier dus ook heel veel toeristen. Onderweg kom ik Ria en Diana nog tegen die een Boeddhistisch nonnenklooster bezocht hebben. Alle nonnen zijn kaalgeschoren, bijzonder. Terwijl ook Herma ronddwaalt over de markt, wandel ik terug naar het hotel, waar ik een biertje neem bij het zwembad.

'S Avonds eten we weer in het hotel, waarna we snel naar bed gaan. Gelukkig zijn zowel Marijke als Jelte al weer flink opgeknapt.

Terwijl wij slapen wint Feyenoord dan eindelijk weer een prijs, de KNVB beker. Dat is groot feest in Rotterdam, wij genieten op afstand mee. Van harte.