Maandag 18 april 2016, de vijf obertjes
Blijf op de hoogte en volg Jos
19 April 2016 | Vietnam, Xóm Bến Cỏ
Vanmorgen staan we vroeg op, want we moeten ons om zes uur melden in de lobby voor een vroeg bezoek aan de groente markt in Can Tho. Deze groente markt vindt plaats op het water, waar boeren hun waar te koop aanbieden aan marktkooplui. Vanuit de lobby wandelen we naar het vertrekpunt van de boot, waar we al snel kunnen instappen. We moeten zwemvesten aan, safety first, en varen over de rivier (een van de vele zijarmen van de Mekong) in de richting van de groentemarkt. Het is nog vroeg, en we genieten van de paalwoningen die prachtig uitgelicht worden in de ochtend zon. Er varen veel bootjes rondom ons, van kleine vissersbootjes tot bootjes met Vietnamezen op weg naar hun werk (ook allemaal met zwemvesten aan) en grotere binnenvaart. Soms vaart ook een speedboat voorbij met een enorme boeggolf. Dan mindert onze boot vaart om te voorkomen dat we teveel water binnen krijgen, maar ik krijg toch een natte broek. Na een half uur varen komen we aan bij de markt, en we zien talloze boten, groot en klein, waar van alles wordt overgeladen (met de hand) van de ene naar de andere boot, soms via "raam" openingen in de grotere boot. Handelaren geven aan wat ze te koop aan bieden door hun waar te binden aan een grote stok ("uien in de mast"). Op de kleine bootjes zie je kleine kookstelletjes waar eten op gekookt wordt, op de grotere boten spelen kinderen en wordt er gewassen. Het is een drukte van jewelste. We stoppen bij een ananas verkoper, en krijgen allemaal een ananas lolly. Dit is een in vieren gedeelde schoongemaakte ananas, waarbij het steeltje (ook in vieren gedeeld) de stok is. De ananas is vers en heerlijk, en we eten hem met huid en haar op. Na nog wat rondvaren keren we terug naar de kade en hotel, waar we snel ontbijten en onze tas inpakken, waarna we terugrijden naar Saigon. Onderweg drinken we nog een heerlijk kopje koffie. In de bus heeft de chauffeur gezorgd voor lekkere bananen, dat maakt de rit nog gezelliger. Terug in Saigon checken we in in ons hotel, en vertrekken samen met Diana, Ria, Herma en Jelte naar een pagode vlak bij het hotel. Deze pagode ziet er prachtig verzorgd uit, schoon met een gigantische Boeddha. We missen net de dienst van de monnik, maar kunnen daardoor wel kijken naar de mooie spullen die hier staan. Een Thaise wil ons rondleiden, maar al snel wordt duidelijk dat zij hier ook voor het eerst is wanneer we weggestuurd worden bij de woonvertrekken van de monniken die hier wonen. We nemen afscheid, maar niet voordat Marijke met Ria en Diana een begrafenis ceremonie hebben bekeken in een andere ruimte. We hebben inmiddels behoorlijke dorst en pakken een biertje bij een restaurant langs de weg. Hier worden we bediend door vijf obertjes voor zes drankjes, en nog is het lastig om drankjes zonder ijs te krijgen. Uiteindelijk weet Marijke door mimiek duidelijk te maken waarom we geen ijs willen. Het bier, sowieso zonder ijs, smaakt uiteraard naar meer, en dat nemen we ook, alvorens we verder lopen naar het park. Daar zien we veel Vietnamezen een soort avondvierdaagse lopen, er wordt hier goed gelet op de gezondheid, we hebben ook nog nauwelijks dikkere Vietnamezen gezien. We dineren in restaurant Lemon grass, vrij duur voor Vietnamese begrippen, maar bijzonder lekker. De live muziek is niet te pruimen, maar bier 33 is lekker (tip van Jelte). Bij vertrek naar het hotel vergeet ik mijn videocamera, met pet, maar gelukkig kom ik daar in de lobby van het hotel achter. Er wordt snel naar het restaurant gebeld, hij is al gevonden. Jelte vergezelt me met taxi terug naar het restaurant waar de ober mij de videocamera teruggeeft. Gelukkig maar!