Hoogtevrees?
Blijf op de hoogte en volg Jos
09 Mei 2019 | Ecuador, Quito
Woensdag 8 mei 2019
Vanmorgen staan we heel vroeg op, want we gaan met onze gids Tim naar de Cotopaxi vulkaan. We moeten extra vroeg weg omdat de auto van Tim niet in het centrum van Quito mag rijden op woensdagen tijdens de spitsuren. Tim arriveert vanwege de files iets te laat, en snel vertrekken we. Het wordt nog een hele toer om het centrum van Quito te verlaten voor zeven uur, maar uiteindelijk lukt het. Even later maken we een stop om een beter zicht van Quito te krijgen. Het blijkt dat Quito zich uitstrekt over 80 kilometer bij vijf kilometer, er wonen 2,5 miljoen mensen. Dat hadden we dus verkeerd begrepen. Er is geen metro of tram, alleen bussen die allemaal een grijze walm uitwerpen. Brrr. We rijden nu over snelwegen verder, niet zoals in Nederland, maar je kunt goed doorrijden. We maken nog een stop bij een 6000 jaar lang niet uitgebarsten vulkaan waar gewoon mensen wonen op de kraterbodem die het land verbouwen, heel vruchtbaar. We rijden door naar het Cotopaxi park, waar we een heuse coke thee drinken. Niet schrikken op de stresemannplaats, het zijn maar vier blaadjes van de plant in heet water en het smaakt lekker. Koffie wordt door Tim afgeraden want dat kan op grotere hoogte tot hoogteziekte leiden. We gaan op weg naar de vulkaan, de één na hoogste vulkaan in Ecuador van 5900 meter, en hij is nog actief met een eruptie in 2014. De top zit in de sneeuw ondanks de ook hier stijgende gemiddelde temperatuur. Helaas is de vulkaan in wolken gehuld, maar we rijden door de mist door naar boven. Pas op een hoogte van 4000 meter kunnen we de top en sneeuw zien, niet lang want de volgende wolken komen eraan. We rijden nog door tot 4150 meter waar we veel foto’s maken van de prachtige natuur. We rijden terug naar 3850 meter en maken een schitterende wandeling rond een bergmeer, “La Laguna de Limpiogungo” met veel vogeltjes, een rijke hoeveelheid inheemse planten en schitterende bloemen. Als je rustig loopt valt de wandeling op deze hoogte reuze mee. We rijden terug naar het informatie centrum, waar we ook een kleine lunch nemen. Daarna rijden we terug naar quito zonder files.
Voordat de rest van de groep komt drinken we nog een biertje en spreken kort met de serveerster die uit Venezuela is gevlucht. We ontmoeten de groep in het restaurant en maken kennis met hen. Er zitten dit keer meer jongeren in de groep dan we gewend zijn, gezellig. Het gaat weer een fijne reis worden.
Vanmorgen staan we heel vroeg op, want we gaan met onze gids Tim naar de Cotopaxi vulkaan. We moeten extra vroeg weg omdat de auto van Tim niet in het centrum van Quito mag rijden op woensdagen tijdens de spitsuren. Tim arriveert vanwege de files iets te laat, en snel vertrekken we. Het wordt nog een hele toer om het centrum van Quito te verlaten voor zeven uur, maar uiteindelijk lukt het. Even later maken we een stop om een beter zicht van Quito te krijgen. Het blijkt dat Quito zich uitstrekt over 80 kilometer bij vijf kilometer, er wonen 2,5 miljoen mensen. Dat hadden we dus verkeerd begrepen. Er is geen metro of tram, alleen bussen die allemaal een grijze walm uitwerpen. Brrr. We rijden nu over snelwegen verder, niet zoals in Nederland, maar je kunt goed doorrijden. We maken nog een stop bij een 6000 jaar lang niet uitgebarsten vulkaan waar gewoon mensen wonen op de kraterbodem die het land verbouwen, heel vruchtbaar. We rijden door naar het Cotopaxi park, waar we een heuse coke thee drinken. Niet schrikken op de stresemannplaats, het zijn maar vier blaadjes van de plant in heet water en het smaakt lekker. Koffie wordt door Tim afgeraden want dat kan op grotere hoogte tot hoogteziekte leiden. We gaan op weg naar de vulkaan, de één na hoogste vulkaan in Ecuador van 5900 meter, en hij is nog actief met een eruptie in 2014. De top zit in de sneeuw ondanks de ook hier stijgende gemiddelde temperatuur. Helaas is de vulkaan in wolken gehuld, maar we rijden door de mist door naar boven. Pas op een hoogte van 4000 meter kunnen we de top en sneeuw zien, niet lang want de volgende wolken komen eraan. We rijden nog door tot 4150 meter waar we veel foto’s maken van de prachtige natuur. We rijden terug naar 3850 meter en maken een schitterende wandeling rond een bergmeer, “La Laguna de Limpiogungo” met veel vogeltjes, een rijke hoeveelheid inheemse planten en schitterende bloemen. Als je rustig loopt valt de wandeling op deze hoogte reuze mee. We rijden terug naar het informatie centrum, waar we ook een kleine lunch nemen. Daarna rijden we terug naar quito zonder files.
Voordat de rest van de groep komt drinken we nog een biertje en spreken kort met de serveerster die uit Venezuela is gevlucht. We ontmoeten de groep in het restaurant en maken kennis met hen. Er zitten dit keer meer jongeren in de groep dan we gewend zijn, gezellig. Het gaat weer een fijne reis worden.
-
09 Mei 2019 - 02:51
Leonie:
Weer een mooie dag geweest. -
09 Mei 2019 - 02:59
Wietske:
Wauw jullie hadden gewoon een prive tour! Wat een prachtige foto’s, en hoe stoer dat jullie met de zippline zijn geweest.
Kus van ons! -
09 Mei 2019 - 04:27
Nellie:
Fijn om jullie avonturen te lezen en heel fijn om te te lezen dat de grote hoogte jullie blijkbaar goed afgaat! -
09 Mei 2019 - 15:04
Jet N Tom Rang:
Jos leuke interssante verhalen en Marijke je foto's zijn erg goed. Wij lezen jullie verhalen met plezier. Hart. Groeten Je en Tom
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
