Zaterdag 8 april, op de rivierboot
Blijf op de hoogte en volg Jos
10 April 2017 | Brazilië, Belém
Zaterdag 8 april, op de rivierboot
Vandaag is het mijn beurt om te schrijven! (Marijke)
We gingen ervan uit dat het een rustige wat saaie dag zou worden, maar grappig genoeg was dat toch niet echt het geval.
Tussen 6 en 7 uur begonnen we met het ontbijt, dat bestond uit broodjes, ham, kaas, meloen, papaya, brem zoete koffie en 2 soorten sapjes. Dat smaakte goed.
Rond een uur of 7 zaten we al heerlijk bovenop het dek van de boot, nog niet te warm, met een lekker koel briesje. De één maakt wat foto's van de vogels die langsvliegen, de ander leest een boekje, Herma is druk met haar sudoku bezig, weer een ander met een cryptogrammetje. Het is niet druk op het bovendek, een mannetje of 20 hooguit, de meeste Braziliaantjes blijven in hun hangmat liggen uit de zon, of zitten in de lawaaierige lounge bar op het middendek. Rond een uur of 11 komen er wat kinderen garnalen verkopen, die verpakt zijn in een plastic zakje. De locals kopen ze gretig maar wij durven het niet aan. Grappig om te zien hoe handig die kinderen hun kleine motorbootjes vastkoppelen aan de achterkant van onze boot (al varende met een snelheid van rond de 21km per uur!) en vervolgens behendig op onze boot klimmen.
Langs de rivieroevers wonen deze caboclos, afstammelingen van de blanke gelukszoekers die trouwden met indiaanse vrouwen. Zij wonen in houten huisjes op palen en verbouwen mais en casave. Twee keer per week komt er een boot langs, en als de boot in aantocht is, springen de kinderen in hun roei of motorbootjes, roeien zo snel ze kunnen naar de boot toe in de hoop dat er vanuit de boot wat kleding, verpakt in een plastic zak, naar beneden gegooid wordt. Als je in het bezit bent van een motorboot heb je het meest geluk.
Halverwege de dag leggen we aan bij een klein plaatsje, Gurupa, om vracht te laden en te lossen. Een prachtig kleurrijk schouwspel om te zien, chaos bij het in en uitstappen, net als bij ons, nog even snel wat kopen aan land, verkopers die aan boord snellen om nog even wat fruit te verkopen, heerlijk om te zien.
Aan boord hebben we inmiddels wat contacten gelegd met de Braziliaanse medereizigers. Op het middendek, daar waar de muziek, de bar, de tafeltjes en de stoelen staan om een kaartje te leggen en een biertje te drinken, daar wordt heel veel gepraat en gelachen, en daar lukt het om een gesprekje aan te knopen met wat Engels, handen en voeten. Kortom, een heerlijke ontspannen sfeer met een Braziliaans muziekje die naar ons idee wel heel hard staat.
Tegen een uur of 19.00 liggen we stil, inmiddels is het donker, midden op het water en de motor is uit! Eerst nog flink toeteren, en dan drijven. Motorpech, nee toch? De stroming is best sterk en de boot draait een rondje, vreemd, heel vreemd. We begrijpen er niets van. Na een tijdje komt er een motorbootje aan en wij denken dat er iemand komt om het mankement te verhelpen! Bij navraag bleek het de wisseling van de bemanning te zijn! Alleen de kapitein bleef aan boord.
Tegen een uur of 21.00 gaan de schijnwerpers aan. We zijn bij Breves, de kaptein en zijn bemanning zoeken naar een goede plek om af te meren, want er liggen een paar marineschepen in de weg. Ze zochten een plek om aan te meren omdat er nog wat mensen mee moesten. Uiteindelijk meren we af tegen een grote houten boot. De op en af stappende passagiers mogen via deze boot, voorwaar geen makkelijke taak, maar het lukt. We blijven niet lang liggen, en vervolgen onze reis naar Belem. Tegen tien uur gaan we naar bed, want we moeten morgen al om half zeven naar het ontbijt.
Vandaag is het mijn beurt om te schrijven! (Marijke)
We gingen ervan uit dat het een rustige wat saaie dag zou worden, maar grappig genoeg was dat toch niet echt het geval.
Tussen 6 en 7 uur begonnen we met het ontbijt, dat bestond uit broodjes, ham, kaas, meloen, papaya, brem zoete koffie en 2 soorten sapjes. Dat smaakte goed.
Rond een uur of 7 zaten we al heerlijk bovenop het dek van de boot, nog niet te warm, met een lekker koel briesje. De één maakt wat foto's van de vogels die langsvliegen, de ander leest een boekje, Herma is druk met haar sudoku bezig, weer een ander met een cryptogrammetje. Het is niet druk op het bovendek, een mannetje of 20 hooguit, de meeste Braziliaantjes blijven in hun hangmat liggen uit de zon, of zitten in de lawaaierige lounge bar op het middendek. Rond een uur of 11 komen er wat kinderen garnalen verkopen, die verpakt zijn in een plastic zakje. De locals kopen ze gretig maar wij durven het niet aan. Grappig om te zien hoe handig die kinderen hun kleine motorbootjes vastkoppelen aan de achterkant van onze boot (al varende met een snelheid van rond de 21km per uur!) en vervolgens behendig op onze boot klimmen.
Langs de rivieroevers wonen deze caboclos, afstammelingen van de blanke gelukszoekers die trouwden met indiaanse vrouwen. Zij wonen in houten huisjes op palen en verbouwen mais en casave. Twee keer per week komt er een boot langs, en als de boot in aantocht is, springen de kinderen in hun roei of motorbootjes, roeien zo snel ze kunnen naar de boot toe in de hoop dat er vanuit de boot wat kleding, verpakt in een plastic zak, naar beneden gegooid wordt. Als je in het bezit bent van een motorboot heb je het meest geluk.
Halverwege de dag leggen we aan bij een klein plaatsje, Gurupa, om vracht te laden en te lossen. Een prachtig kleurrijk schouwspel om te zien, chaos bij het in en uitstappen, net als bij ons, nog even snel wat kopen aan land, verkopers die aan boord snellen om nog even wat fruit te verkopen, heerlijk om te zien.
Aan boord hebben we inmiddels wat contacten gelegd met de Braziliaanse medereizigers. Op het middendek, daar waar de muziek, de bar, de tafeltjes en de stoelen staan om een kaartje te leggen en een biertje te drinken, daar wordt heel veel gepraat en gelachen, en daar lukt het om een gesprekje aan te knopen met wat Engels, handen en voeten. Kortom, een heerlijke ontspannen sfeer met een Braziliaans muziekje die naar ons idee wel heel hard staat.
Tegen een uur of 19.00 liggen we stil, inmiddels is het donker, midden op het water en de motor is uit! Eerst nog flink toeteren, en dan drijven. Motorpech, nee toch? De stroming is best sterk en de boot draait een rondje, vreemd, heel vreemd. We begrijpen er niets van. Na een tijdje komt er een motorbootje aan en wij denken dat er iemand komt om het mankement te verhelpen! Bij navraag bleek het de wisseling van de bemanning te zijn! Alleen de kapitein bleef aan boord.
Tegen een uur of 21.00 gaan de schijnwerpers aan. We zijn bij Breves, de kaptein en zijn bemanning zoeken naar een goede plek om af te meren, want er liggen een paar marineschepen in de weg. Ze zochten een plek om aan te meren omdat er nog wat mensen mee moesten. Uiteindelijk meren we af tegen een grote houten boot. De op en af stappende passagiers mogen via deze boot, voorwaar geen makkelijke taak, maar het lukt. We blijven niet lang liggen, en vervolgen onze reis naar Belem. Tegen tien uur gaan we naar bed, want we moeten morgen al om half zeven naar het ontbijt.
-
10 April 2017 - 23:16
Femke:
Hey wat leuk, mijn moedertje schrijft wat! Geniet nog maar lekker daar! Hier is het weer koud, er wordt zelfs sneeuw voorspeld in potsdam. Bah! Tot snel, kus van de leukste en liefste dochter! -
11 April 2017 - 07:32
Leonie:
Zie het helemaal voor me.Leuk! -
11 April 2017 - 08:23
Truus:
Leuk geschreven Marijke, lees lekker mee, zo beleef ik het op afstand ook een beetje mee. Zie jouw foto's op Facebook, ook erg leuk. -
11 April 2017 - 14:36
Christa :
Haha wat schrijf je leuk marijke..je hebt talent hoor
Wat een spannende dag weer zeg.(voor mij dan )..lijkt best eng als de boot stil komt te leggen..en dan nog klimmen om aan wal te komen..maar een zeer leuke vakantie is dit. En wat een mooie foto's zie ik voorbij komen..uitslapen is er niet bij zie ik.Geniet er nog lekker van met z'n allen..hoop op nog meer verhalen van je..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
