Opgesloten

Maandag 6 mei 2019.

Vanmorgen zijn we op de Europese tijd wakker geworden. Wel hebben we gewoon uitgeslapen en zaten vanmorgen keurig om 7:00 uur aan het ontbijt. Na het lekkere ontbijtje met een eitje en een flinke hoeveelheid koffie hebben we onze tanden gepoetst en zijn naar de oude stad van Quito gegaan. Er staan hier heel veel kerken uit de koloniale tijd die er allemaal nog prima uit zien en nog vaak gebruikt worden. We beginnen op de Plaza de la indepencia, ontworpen en aangelegd naar aanleiding van het einde van de kolonisatie van Ecuador. We kunnen echter niet zomaar het Plein op, er staan grote hekken omheen en er is veel politie op de been. Binnen de omheining lopen veel mensen in bijzonder nette kleding en andere lokale mensen mogen het Plein niet betreden. Tot onze verrassing mogen wij wel op het plein, en wanneer we verder vragen blijkt dat iedere maandag om 8:00 uur de wacht gewisseld wordt van het presidentiële paleis. Op de eerste maandag van de maand, toevallig vandaag, wordt zelfs een hele ceremonie uitgevoerd met paarden en een heus fanfarekorps, allemaal in gelijke uniformen. Zelfs de president van Ecuador is aanwezig en vormt een onderdeel van de ceremonie. Het is echter nog vroeg en wij verlaten het Plein weer om een bezoek te brengen aan de eerste kerk. Dit is de cathedral Metropolitana, die al drie keer is gerestaureerd na aardbevingen. Binnen de kathedraal bevinden zich talloze schilderijen en andere kunstuitingen van de beste kunstenaars van de school van Quito. De volgende kerk die we bezoeken is de El Sagrario. Hier is een mis bezig, we gaan er even tussen zitten. Al snel is de mis afgelopen en gaan wij de fraaie kerk rond en bewonderen schilderijen en de Gouden wandbekleding. We merken niet dat het steeds stiller wordt rond om ons, en als we uiteindelijk de kerk willen verlaten is die op slot. We praten wat luider, maar niemand verschijnt. Uiteindelijk komen er een nonnetje en een meneer de kerk binnen, maar die verdwijnen snel als wij naar hen toe lopen. We lopen de man achterna maar die blijkt geen Engels te spreken, gelukkig is er nog iemand die ons wel begrijpt. We lopen door allerlei ruimtes voor dat we uiteindelijk door een zij ingang naar buiten kunnen. We lopen terug naar het plein en nemen een kop koffie. Zo rond een uur of 10:45 uur gaan we terug het Plein op om te kijken naar de ceremonie met paarden, soldaten en de fanfare. Het blijkt een heel plechtig gebeuren te zijn, waar regelmatig het Ecuadoriaanse volkslied wordt gezongen en met veel ceremonie de wacht wordt gewisseld. Na afloop zijn er nog voorstellingen van wat dansgroepen. We wandelen verder door de historische straatjes en kopen een kleinigheidje voor onze kleindochter. We lunchen op de derde verdieping waar we komen met een heel ouderwetse lift met een echte liftboy. Na de lunch wandelen we terug in de richting van het hotel, maar niet voordat we nog een kerk bezocht hebben, de grootste gotische basiliek van Latijns Amerika, en nog in een parkje hebben gezeten om uit te rusten. Bij het hotel aangekomen vullen we eerst onze watervoorraad aan, en eten dan nog een klein hapje. Na nog een biertje gaan we voldaan slapen.