Gelukkig niet leeggeroofd

Zondag 18 september 2016
Aangespoord door het orakel van Delphi besloot Perdikas I, stichter van de Macedonische dynastie, zijn hoofdstad te vestigen in Aigai, het huidige Virgina. De stad werd in de zesde eeuw voor christus de basis vanwaaruit het Macedonische rijk zich uitbreidde. Ook hier vonden koninklijke evenementen plaats, en hier werd koning Philippus II vermoord tijdens de bruiloft van zijn dochter. Zijn zoon, Alexander de Grote, besteeg hier de troon. Vandaag beleven we een unieke ervaring door een bezoek aan een in de grafheuvel gecreëerd uniek museum.

Na het ontbijt wandelen we van ons hotel naar het museum, en kopen onze kaartjes. Het is hier beduidend beter georganiseerd dan bij Dion, en met de platte grond in onze hand wandelen we het museum binnen. Het licht is zeer gedempt, dus onze ogen moeten even wennen, maar daarna zien we veel pracht en praal. De grafheuvel bevat niet alleen grote tombes van koningen, maar werd ook gebruikt door de lokale bevolking van die dagen. We zien allereerst veel grafstenen uit die tijd, vaak nog redelijk bewaard gebleven, de oudste dateringen behoren tot 1000 jaar voor Christus, van een beschaving waar niet veel van bekend is. Daarna zien we de eerste tombe waar niet veel van bewaard is gebleven, slechts wat zuilen, gevolgt door de ruïne van een kleine tempel die aan de oppervlakte stond. Van de tweede tombe, van Persephone, is niet veel bekend, hij is leeggeroofd. Wel kunnen we door een spleet een deel van de muurschildering zien, die verderop In zijn geheel als grote reproductie te zien is. Je moet wat fantasie hebben om de schildering te ontleden, er is een ontvoering van Persephone te zien door Pluto, er is iets met de godin Demeter, maar vooral de fijnheid van de schilderingen en het kleurgebruik is nog goed te zien. Zonder twijfel zijn de 3de en 4de tombe het fraaist. In het museum worden op een geweldige manier de ingangen van de tombes getoond. In beide gevallen bereik je de façade via een lange trap, en sta je zo maar oog in oog met een kleurrijk monument van meer dan 2300 jaar geleden. Deze in 1977 ontdekte tombes bleken niet geplunderd, en bevatten een enorme hoeveelheid schatten die allemaal tentoon gesteld worden in het museum. De 3de tombe behoorde toe aan koning Philippus II van Macedonië. Van de schatten valt de pracht en praal op, waaronder een volledig gouden kist waarin de botten van de koning werden bewaard, en zijn harnas. Het vierde praalgraf is van de zoon van Alexander de Grote en zijn vrouw Rexana, Alexander IV, die op 15 jarige leeftijd is vermoord. Ook hier is veel rijkdom bewaard gebleven. Het is een indrukwekkend museum, een topper die je bezocht moet hebben!

Tijdens een kop koffie op het museumterrein springt de museum poes zonder veel poespas bij "kleine" Marijke op schoot en laat zich uitgebreid aanhalen. Ook "grote" Marijke kroelt nog flink met de poes alvorens we verder gaan voor onze lunch in het dorp. We wandelen terug naar ons hotel, en nemen afscheid van de zoon van de hoteleigenaar (die zijn ouders op vakantie heeft gestuurd), alvorens te vertrekken in de richting van Thessaloniki. We hebben de smaak zo te pakken dat we proberen nog een aantal tombes te bezoeken, maar die blijken allemaal afgesloten. Er staan geen telefoonnummers bij die we zouden moeten kunnen bellen voor een bezoek, maar omdat het ook zondag is, zal dat toch lastig worden. We rijden daarom via de snelweg naar onze bestemming, onderweg vooral de score van PSV-Feyenoord in de gaten houdend. Het is een korte reis, en we komen al spoedig aan in ons City Hotel in Thessaloniki, vlak bij de boulevard. Decadent als we inmiddels zijn laten we onze huur auto wegzetten door de portier in een parkeergarage, en wij spoeden ons naar de kamers. Met een kopje thee luisteren we naar radio Rijnmond voor het laatste stukje PSV-Feyenoord, inmiddels 0-1, en na de spannende slotfase juichen we uitbundig.

Na het wassen van de kleding (we zitten 2 nachten in dit hotel) wandelen we over de boulevard naar de Witte Toren (Lefkos Pyrgos) waar we net de ceremonie van het strijken van de Griekse vlag meemaken. Een groep jonge soldaten wordt begeleid door een muziekkapel die in de houding staan terwijl op de top van de witte toren de vlag wordt gestreken. Langs de boulevard wordt er enorm geflaneerd, aangemoedigd door de fraaie zonsondergang. We wandelen via een beurs terrein, waar een soort van geluidstentoonstelling plaats vindt, met een echte ballon aan touwen waar mensen een korte reis mee naar boven kunnen maken, Thessaloniki in. Het wat chiquere restaurant waar we belanden blijkt vrij prijzig, het is een Italiaans restaurant, maar het eten is geweldig. Met name de Sushi schotel van de Marijke's is erg lekker. Ze schenken niet eens Grieks bier, we moeten het doen met Heineken. We wandelen nog verder en kopen langs de weg een ijsje. Het is ongelofelijk druk buiten, volle terrasjes en straten, maar het is dan ook voortreffelijk weer. Wel is het contrast met Virgina enorm. Moe maar voldaan leggen wij iets te laat ons hoofd op de kussen.