Fawlty Towers
Blijf op de hoogte en volg Jos
19 Mei 2019 | Ecuador, Riobamba
Vrijdag 17 mei 2019
Vandaag vertrekken we voor een hoog reisdoel. Vandaag gaan we naar het letterlijke hoogste punt van de reis, het eerste refuge (laagst gelegen huisje voor wandelaars) op de vulkaan Chimborazo. Deze vulkaan is het hoogste punt van de aarde gemeten van het middelpunt van de aarde. Het is niet de hoogste berg gemeten van de zeespiegel, maar de aarde is niet helemaal bol. Wij rijden met de bus naar een hoogte van 4800 meter, gelukkig heeft niemand in de bus last van hoogte ziekte. Wanneer we de bus uitstappen merken we echt het effect van de ijle lucht op deze hoogte, rustig lopen en klimmen dus. Bij de refuge, een afstand van een paar honderd meter van de bus, kun je wat te eten kopen. Een klein clubje besluit te wandelen naar de tweede refuge, 200 meter hoger. Ik loop een stukje mee en het gaat wonderwel goed, klein stukje klimmen, even op adem komen, enzovoort. Eenmaal aangekomen bij de refuge is er nog een iets stijler pad naar een meertje, honderd meter hoger. Doen we dan ook maar. Dit is heel zwaar, en ik stijg tergend langzaam. Uiteindelijk staan we op 5100 meter hoogte en bewonderen we de vulkaan (die nog een heel stuk hoger is) in zijn volle glorie, met het leuke bergmeertje. Er is op deze hoogte al sneeuw. Na een groepsfoto en een opname met de drone gaan we naar beneden, een stuk makkelijker en sneller. Een gave ervaring. Na een eenvoudige lunch fietsen een aantal van de groep naar beneden met een mountain bike. Het blijkt een eenvoudige route maar Marijke en ik dorsten het niet aan ivm de hoogte. Het moest van te voren geregeld worden. Voor de film mocht ik in de volgwagen zitten, maar ik film bijna uitsluitend de konten van de achterblijvers, niet zo’n slim idee. De uitzichten blijven fenomenaal, we maken zelfs een fotoshoot bij een canyon en we zien doorsneden waar het lava en vulkaanas als lagen boven elkaar liggen. Na afloop eindigen we de dag in een fraai hotel, waarvan de staf het best valt te omschrijven als Fawlty Towers, de televisie serie van John Cleese. Er is een klein mannetje die de koffers naar de kamers brengt, die de drankjes serveert, die in de keuken helpt en het eten uitserveert, en er is een dame achter de receptie die papiertjes overschrijft, commando’s geeft, alles fout. Dus de verkeerde maaltijden worden geserveerd, de rekeningen kloppen niet, en het duurt allemaal enorm lang. We hebben het allemaal breed lachend ervaren, we zochten alleen naar verborgen camera’s. We slapen hier gelukkig maar één nacht.
Vandaag vertrekken we voor een hoog reisdoel. Vandaag gaan we naar het letterlijke hoogste punt van de reis, het eerste refuge (laagst gelegen huisje voor wandelaars) op de vulkaan Chimborazo. Deze vulkaan is het hoogste punt van de aarde gemeten van het middelpunt van de aarde. Het is niet de hoogste berg gemeten van de zeespiegel, maar de aarde is niet helemaal bol. Wij rijden met de bus naar een hoogte van 4800 meter, gelukkig heeft niemand in de bus last van hoogte ziekte. Wanneer we de bus uitstappen merken we echt het effect van de ijle lucht op deze hoogte, rustig lopen en klimmen dus. Bij de refuge, een afstand van een paar honderd meter van de bus, kun je wat te eten kopen. Een klein clubje besluit te wandelen naar de tweede refuge, 200 meter hoger. Ik loop een stukje mee en het gaat wonderwel goed, klein stukje klimmen, even op adem komen, enzovoort. Eenmaal aangekomen bij de refuge is er nog een iets stijler pad naar een meertje, honderd meter hoger. Doen we dan ook maar. Dit is heel zwaar, en ik stijg tergend langzaam. Uiteindelijk staan we op 5100 meter hoogte en bewonderen we de vulkaan (die nog een heel stuk hoger is) in zijn volle glorie, met het leuke bergmeertje. Er is op deze hoogte al sneeuw. Na een groepsfoto en een opname met de drone gaan we naar beneden, een stuk makkelijker en sneller. Een gave ervaring. Na een eenvoudige lunch fietsen een aantal van de groep naar beneden met een mountain bike. Het blijkt een eenvoudige route maar Marijke en ik dorsten het niet aan ivm de hoogte. Het moest van te voren geregeld worden. Voor de film mocht ik in de volgwagen zitten, maar ik film bijna uitsluitend de konten van de achterblijvers, niet zo’n slim idee. De uitzichten blijven fenomenaal, we maken zelfs een fotoshoot bij een canyon en we zien doorsneden waar het lava en vulkaanas als lagen boven elkaar liggen. Na afloop eindigen we de dag in een fraai hotel, waarvan de staf het best valt te omschrijven als Fawlty Towers, de televisie serie van John Cleese. Er is een klein mannetje die de koffers naar de kamers brengt, die de drankjes serveert, die in de keuken helpt en het eten uitserveert, en er is een dame achter de receptie die papiertjes overschrijft, commando’s geeft, alles fout. Dus de verkeerde maaltijden worden geserveerd, de rekeningen kloppen niet, en het duurt allemaal enorm lang. We hebben het allemaal breed lachend ervaren, we zochten alleen naar verborgen camera’s. We slapen hier gelukkig maar één nacht.
-
19 Mei 2019 - 12:36
Herma Hg Huizenga:
heerlijk traag genieten... goed bezig. -
19 Mei 2019 - 13:04
Nellie:
Wat een heerlijk verslag weer, je bent als hoogtebedwinger en als razende reporter in topvorm. -
21 Mei 2019 - 10:17
Christa:
Wat een bijzondere vakantie weer..een superleuke ervaring..ik zou het voor geen prijs durven.je moet niet bang aangelegen zijn..om zo'n steile berg op te klimmen..nog heel veel plezier .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
