Jekaterinenburg

We ontbijten om 8 uur en pakken daarna de tassen in voor de langste treinreis deze vakantie, drie nachten en twee dagen in de trein. We vertrekken pas vanavond naar het station, eerst hebben we een dagprogramma met gids. Om half 10 haalt Julia ons op van het hotel en samen met de chauffeur gaan we op stap. We rijden Jekaterinenburg uit, onderweg vertelt Julia in prima Engels het een en ander over de stad. De excursie begint zwaarmoedig. We stoppen op een plaats waar heel veel lichamen zijn gevonden, die het slachtoffer zijn geworden van het Stalin bewind. Deze mensen werden zonder vorm van proces of discussie doodgeschoten. Wanneer een buurman je niet meer moest of iets dergelijks, dan vertelde hij een beschuldiging aan de KGB en dan werd je opgepakt en doodgeschoten. Geen proces, geen weerwoord. Er waren door Stalin quota opgesteld, voor deze regio kwam dat neer op 500 a 600 executies per dag! Gedurende het bewind van Stalin zijn tussen de 10 en 20 miljoen Russen omgebracht, zijn eigen mensen! Men vindt hier dat Stalin een grotere wreedaard is dan Hitler, want die heeft zijn eigen mensen tenminste niet omgebracht. Op rijen van stenen staan de namen vermeldt, en er is een fraai monument. Helaas keert Poetin zich niet af van Stalin, en worden dit soort monumenten niet onderhouden. Ook is er nog altijd een tendens om (ex)journalisten in de gaten te houden, het recht van vrije meningsuiting is niet aanwezig. Slechts gedurende de periode Jeltsin was er volledige vrijheid, maar hij bakte er economisch en politiek niks van. 

We rijden naar een veel luchtiger onderwerp. We gaan naar de grens tussen Europa en Azië, en we nemen een borrelend drankje om de passage te vieren. Er staat een grappig monument, leuk voor foto’s, en we laten letterlijk een munt slaan voor de archieven thuis. We kopen nog wat in het souvenierswinkeltje en gaan dan naar de ijzer-mijn waar de lichamen van de laatste tsaar Nikolaas II en zijn familie in zijn gegooid. Nadat de tsaar in 1917 onder dwang zijn abdicatie tekende werd hij en zijn familie diverse malen verplaatst door de bolsjewieken, en uiteindelijk doodgeschoten door de bolsjewieken in de kelder van een huis in Jekaterinenburg. De lichamen werden in een oude mijn gegooid (waar nu de herinneringskerken staan), en op last van hogerhand later weer verplaatst en in een gegraven gat gedumpt. Na de val van de communistische partij kwam de waarheid boven tafel en werden de resten van de familie (op twee dochters na) en hun bedienden herbegraven in sint Petersburg.  We bezoeken eerst de kerken met prachtige iconen bij de mijn waar de lichamen eerst werden gedumpt. Julia vertelt honderduit over de iconen, maar we kunnen onmogelijk alles onthouden. De orthodoxe kerk heeft de tsaar en zijn familie heilig verklaard. We rijden vervolgens naar de plek waar de lichamen zijn gevonden. Dit wordt door vrijwilligers onderhouden. Na de lunch gaan we Jekaterinenburg nog in. Via de kerk die in 2003 is gebouwd op de plek waar de tsaar en familie zijn doodgeschoten lopen we via het kunstenaarsdistrict naar het centrum waar vooral één van Poetin’s vele verblijven schittert. Via een dam, gebouwd door een Nederlander, lopen we naar het centrale plein. We nemen afscheid van Julia, en lopen naar een restaurant. We zijn nog maar net binnen of het begint te regenen. Terug in het hotel, net droog over gekomen, pakken we onze koffers en regenjassen, en vertrekken om half negen naar het station. Met twee Belgische medereizigers stappen we in de iets verlate trein en maken snel ons bed op. Tijd voor een neut voor het slapen gaan, een wodka. Daar slaap je goed op.