Met de Trans Siberië Express naar Jekaterinenburg

We herpakken onze spullen voor de eerste dag en nacht met de Siberië Express. Na het ontbijt, we eten maar wat meer, want we weten niet goed wanneer we kunnen lunchen, komt Dimitri van de lokale reisagent ons ophalen. Hij brengt ons in een half uur naar het stationsplein. Hier staan drie stations, ieder kijkend naar het plein, die ieder een deel van Rusland bedienen. In “ons” stationsgebouw staat onze trein wel aangekondigd, maar het spoor wordt nog niet genoemd. Voor Marijke’s telefoon kopen we een GSM kaartje voor Rusland, dan kunnen we af en toe een berichtje naar Nederland sturen. De Marijke’s kopen snel een lunch, waarna we naar ons spoor lopen en instappen in de trein. Onze coupe is net zo groot als in de vorige trein, maar er is nu ook plaats voor onze koffers boven het gangpad. Dat scheelt! Er is een provodnika, een Russische dame die zorgt voor alles in de wagon, ze controleert de kaartjes, zorgt dat iedereen op tijd instapt bij een tussenstop, regelt het beddengoed, en vertelt ons vroeg in de avond dat we ons bed moeten opmaken. We hebben dan ook een heel aardige provodnika! Er is ook een warmwaterkraan voor de thee en koffie, die we bij ons hebben, we zijn gesetteld! We vertrekken stipt op tijd en rijden Moskou uit. Dan komt er een wisselend landschap met bossen en kleine nederzettingen met een paar houten huisjes en metalen daken. We zitten gezellig bij elkaar en drinken ons kopje thee uit onze eigen bekers ondertussen genietend van het uitzicht. Wanneer iemand van de restauratie wagon met handen en voeten probeert uit te leggen dat hij eten kan komen brengen, om zes uur, begrijpen wij dat we om zes uur kunnen eten in de restauratie wagen. Hij probeert met steeds harder praten het verhaal te vertellen, maar dat helpt niet, zelfs niet met Google Translate. We lopen om tien voor zes richting de restauratie wagon, wanneer hij aankomt met het eten. We eten dus een kippensoepje en rijst met groente en kip in onze coupe. Het is best wel lekker. Na afloop nemen we een koffie met een vodka’tje. Al vrij snel daarna, de koffie hebben we net op, komt de provodnika ons zeggen dat we het bed moeten opmaken, want het is al aardig donker. We gaan op tijd naar bed en we slapen al wat beter dan de eerste keer. Theo heeft deze keer meer moeite.