De gehaktmolen

Dinsdag 14 mei 2010

Het regenseizoen is echt begonnen in het amazone regenwoud hier. Het klettert naar beneden, gezellig s nachts maar overdag is het minder. We gaan vandaag eerst naar een dieren opvangcentrum een flink stuk varen de rivier op. Hoewel de regen is overgegaan op een gezapige miezer is de rivier zeker twee meter gestegen en fraai bruin van de modder. Op sommige plekken is hij hier al 5 meter diep en behoorlijk breed. Door de hevige regen vannacht ligt er veel troep in het water, dikke boomtakken, stronken en soms een hele boom komen we voorbij. De stroming is enorm, begrijpelijk dat we een zwemvest aan moeten. Na een uur varen bereiken we het opvangcentrum, het regent weer wat harder.

We worden rondgeleid door een vrijwilligster van Duitse komaf. Zij vertelt dat de dieren hier allemaal in principe tijdelijk zitten tenzij ze te veel beschadigd zijn, of teveel gesocialiseerd met de mensen. Zo zitten er aapjes die bij mensen gewoond hebben. Zij zullen verder in de opvang blijven (leuk voor ons) maar de nakomelingen gaan terug de natuur in. Dit geldt soms ook voor papegaaien. Zodra dat mogelijk is gaan de dieren naar een open gebied, en zodra zij eraan toe zijn worden ze uitgezet in de natuur. Niet alle dieren laten zich op deze regenachtige dag zien. Het is een volledig door vrijwilligers gerund project, en geld ontvangen ze door giften en bezoekers zoals wij. Er is wel veel bureaucratie. Er moet een hele papierwinkel aan toestemmingen van overheid en de oprichters komen voordat een dier mag worden vrij gelaten, en dit kan vrij lang duren.

Hierna varen we naar de overkant en daar eten we onze meegenomen lunch, een lekkere rijstmaaltijd met kip en fruit. Eigenlijk zouden we nu op de tubes gaan, maar de rivier is té wild en met te veel rotzooi om dat veilig te doen. Dat begrijpen we maar al te goed, een rollende boomstam met zijtakken in het water is als een gehaktmolen. Dus varen we terug naar de lodges voor een alternatief programma. We leren chocolade maken van de cacao vrucht. Hier gaat dat met een houtvuur en een handmolen. We proeven en het is erg lekker. Daarna gaat er een clubje piranha vissen, Peter van de groep vangt er twee. Bij het blaaspijp schieten winnen de dames. Daarna is het tijd voor een biertje, en eten. Na het eten volgt nog een verrassing. Rondom het kampvuur zingt de staf van de lodges een paar liedjes. Wij doen ook een eenvoudig lied (vader Jacob). Het lukte me niet om hand in hand door de groep te laten zingen. Met een typisch Ecuadoraanse borrel sluiten we het officiële deel af, maar er wordt nog wel een neut genomen op de gezellige dag. Daarna heerlijk slapen.