Een kolossale camper

Zondag 24 september 2017, van cruise tot camper

Wanneer we zondag ochtend wakker worden varen we de haven van Vancouver al binnen. Het is droog weer met een mooi uitzicht. Alvorens van boord te gaan ontbijten we voor het laatst in het Rotterdam restaurant op de 4de verdieping en laten ons verwennen met een eitje, fruit en een lekker bakkie koffie. Met tegenzin pakken we onze dagtassen (de koffers hebben we gisteren al op de gang gezet, want die worden van boord getild), en begeven ons naar de lobby aan boord. Daar wachten we tot we van boord mogen (dit gaat in groepen, omdat 1500 passagiers van de boot en door de douane krijgen niet lukt als we allemaal tegelijk gaan). Na het afroepen van onze groep staan we al snel buiten, de douane is nu een wassen neus en om vijf over tien in de ochtend staan we weer aan wal te wachten op de bus die ons brengt naar de camperverhuurder.

Keurig op tijd arriveren we bij de verhuurder, die ons direct onze camper laat zien, een 7000 kilo wegende kolos (die wij volgens mij in Nederland niet zouden mogen besturen, maar dat is hier geen probleem). Het is een ruime camper, met zijn vieren kunnen we in de cabine zitten tijdens het rijden. Er is een ruim bed boven de cabine (3 treetjes), en er zijn twee uitschuifbare wanden voor het achterbed en het zitje. Al met al een ruime plek voor ons vieren. Na de uitleg van alles rondom de camper (elektriciteit, water, afval water, de schuifsystemen, en een kleine reparatie aan de deur van de magnetron) gaan we ons inschrijven bij de balie (met onze rijbewijzen en verzekeringen). Na het eten van een broodje met worst, een verrassing van de verhuurder, een kop koffie en een bezoek aan het toilet zijn we klaar voor het vertrek. Het is wel even wennen om te rijden in deze kolossen. Uiteraard trekt hij niet op als een frisse passaat, en zijn remmen werken ook iets minder direct dan op een zafira. Ook moet je rekening houden met zijn breedte en lengte, dus we rijden heel bewust.

Onze eerste bestemming is vandaag Hope, een plaatsje niet al te ver van Vancouver. We rijden vandaag over brede snelwegen door de drukke randsteden van Vancouver. Het is hier nog niet zo heuvelachtig. Wanneer we bij Hope aankomen gaan we eerst naar de supermarkt om het nodige in te slaan. Het is hier een stuk prijziger dan in Nederland, dus moeten we voorzichtig inkopen. Aan boord hadden we van ervaren Canada reizigers al gehoord dat we een klantenkaart moesten nemen, want die is buitengewoon aantrekkelijk voor kortingen, dus dat doen we dan ook.

De camping ligt slechts 400m verder, dus daar kunnen we snel inchecken. Het is een wat rare camping met niet de meest leuke ligging maar het voldoet prima voor één nacht. Het aansluiten van de camper aan de elektriciteit gaat eenvoudig wanneer we de kabel eindelijk terug vinden. Het water blijkt hier niet te werken, maar de tank is vol, dus dat geeft niet. Inmiddels pakken we onze koffers uit (het past maar net), en de boodschappen zetten we in de grote koelkast en de kasten. We hebben proviand voor twee dagen, dus dat is wel even voldoende. Het koken gaat eenvoudig en we eten buiten op de altijd aanwezige kampeertafel met banken, heel gezellig. Het wordt snel koud, dus na de afwas en de koffie gaan we naar binnen op onze rondzit. Dat is even wennen, want het is toch niet super groot, maar het lukt wel. Na ons wijntje is het tijd om te gaan slapen.

We durven 's nachts niet naar buiten want er zijn beren, dus doen we ons plasje in de nacht maar op de wc aan boord van de camper...