Een Natte Dag
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
08 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Clearwater
We slapen vannacht comfortabel onder het getik van regen op ons dak. We staan dan ook pas om acht uur op en kunnen ons lekker douchen in het toiletgebouw. Ook hier zijn de douches niet al te groot, maar met super warm water. Na het ontbijt ontkoppelen we de camper want we gaan opnieuw het wells gray park in.
Het is nog regenachtig wanneer we onze eerste waterval bereiken, de Dawson Falls. Deze waterval is 91 meter breed, maar slechts 18 meter hoog. Door een nauwe kloof stort het water van de Murtle rivier zich over gepolijste rotsholtes naar beneden, waardoor het geheel een bijzonder luidruchtig spektakel is. 5 kilometer verderop zijn de Helmcken Falls, een 137 meter hoge waterval, daarmee de grootste toeristische attractie. De waterval is in dit oude vulkaangebied ontstaan door de hardheid van het vulkaangesteente, en het ziet er imposant uit. Een stukje verder stoppen we bij de Baileys Chutes, waar in de late nazomer koningszalmen hoog door de lucht springen om de stroomversnellingen van de Clearwater rivier te overwinnen. De meesten lukt dat niet en zij zetten hun eitjes iets eerder in de rivier, bij de horshoe versnelling. Helaas zijn we te laat in het jaar, en zijn de zalmen al weg. Toch is het imponerend om de foto’s te zien waar je de zalmen ziet springen.
Inmiddels rijden we over een onverharde weg, en de camper ziet er van buiten niet uit, het is een zanderig schepsel geworden. Op de terugweg stoppen we nog even bij de Ray Farm op aanraden van het info centrum en onze reisgids. Alvorens het terrein te betreden lunchen we, toepasselijk bij het koude, inmiddels droge weer, een groot broodje met worst, smullen!
Ver van de beschaving van voor de oorlog was hier een pionier boer John Ray die samen met zijn vrouw en drie kinderen een aantal jaren, midden in de natuur, een boerderij runden. Hij en zijn 32 jaar (!) jongere vrouw kregen hier drie kinderen en waren in staat om hier te leven temidden van een ruw klimaat. Uiteindelijk verlieten ze de boerderij na de oorlog, waarna Ray een jaar later op 69 jarige leeftijd stierf, en zijn vrouw, die niet ouder werd dan 46 en Ray liggen begraven bij de nu vervallen boerderij.
Wij wandelen over het terrein en verbazen ons over de grootte van het terrein, vlak bij een fraai meer, volledig in isolatie temidden van bossen en bergen, zonder telefoon, televisie en zonder de grote weg, die was er toen nog niet. Het moeten idealisten geweest zijn. We wandelen verder over een bospad naar een bron met kalkrijk water, wat een raar heuveltje met opborrelend water in het landschap creëert van 50cm hoog, nog nooit gezien, en dan verder naar het fotogenieke meer van de boerderij.
Toch wat onder de indruk rijden we terug naar de camping, waar we de wagen wat schoonmaken met water, want anders komt de viezigheid ook de camper binnen. We eten geïmproviseerde nasi, erg lekker gemaakt door de Marijkes, en daarna hebben we nog donuts voor bij de koffie. Helaas niet helemaal volgens het gewenste model, maar ze verdwijnen allemaal in onze magen.
Nadat we nog wat voorbereidingen hebben getroffen voor de reis van morgen gaan we lekker slapen. Een mooie dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley