Een tafel barbeque

Dinsdag 19 maart
Vandaag vertrekken we alweer van lombok, maar ons korte verblijf smaakt naar meer. Na het ontbijt en koffers pakken drinken we nog een kop koffie, waarna we uitchecken en Apiq en Jan voor het laatste ritje naar de boot-terminal ontmoeten. Het is een hartelijk weerzien, al is het maar voor een korte rit. We maken onverwacht nog een foto stop en wandeling, een echt cadeautje. Apiq laat ons nog de asam boom zien, boom met zure vruchten die tamarinde heten, die ook daadwerkelijk voor het koken worden gebruikt. We rijden nu door naar de terminal en nemen afscheid van het duo. We hopen ze nog eens terug te zien. De terminal is een soort open hal met golfplaten dak, flink heet dus. Wanneer de boot arriveert blijkt een van de vier buitenboord motoren defect te zijn, en wordt ter plekke in het water gerepareerd. Het staartstuk moet vervangen worden. Om de vertraging in te lopen varen we direct mee, maar na een luttele minuut slaan de motoren midden op zee af. Gelukkig krijgt de kapitein de motoren toch weer aan de praat. Via de Gili eilanden varen we naar Candidasa, waar we verwachten dat we van de boot moeten. Dat is niet zo, we gaan met de boot verder naar de Serangan haven vlak bij Sanur. Een totale reis op de boot van 3 uur, ongeveer 150 km in een speedboot. Onderweg zien we nog springende dolfijnen. Vooral het laatste stukje zee is wat wilder, dus we maken prachtige sprongen, echt een feest. Bij aankomst blijkt hoe efficiënt de NRV alles geregeld heeft. Hier staat alweer een taxi die ons naar Parigata villa, ons hotel in Sanur brengt. Als we aankomen beginnen de magen te rommelen. Na een korte verfrissing gaan we dan ook naar het strand en eten daar een vlugge hap met een bier want ook hier is de temperatuur hoog. We gaan vervolgens naar de winkel, want de meiden willen Frannypanny kopen, en Marijke blaarpleisters. Na extra bier inkoop gaan we terug naar onze villa en installeren we ons alvorens een frisse duik in het zwembad te nemen. Dit is ook vakantie! Marijke oefent nog diepzeeduiken in het zwembad van 1 meter 50, het gaat steeds beter. Inmiddels is het donker, en besluiten we een kleine hap te nuttigen op het strand. Het is duidelijk drukker dan vorig jaar. In het koele briesje smaakt bier met saté heerlijk. De saté wordt geserveerd op mini barbecue'tjes, we beginnen naar de zomer in Nederland te verlangen. Terug bij onze villa ronden we af met het dagverslag, onder het genot van sigaar en wierook. Het is leuk om hier bij Parigata weer terug te zijn, het voelt vertrouwd.