De “sjamanen”

Dinsdag 21 mei 2019

We reizen vandaag naar Guayaquil, maar niet voordat we naar de overdekte markt zijn geweest, want vandaag zijn daar zo’n 20 vrouwen die natuurgeneeskunde bedrijven, het laat zich nog het best omschrijven als een soort sjamaan. Het is een vreemde gewaarwording, bij iedere vrouw ligt een stapel kruiden, met daartussen de bloemen die een bedwelmende werking hebben. Als er een nieuwe “patiënt” komt, dan pakt een “sjamaan” (ze heten hier anders) een deel van de kruiden stapel en gaan daarmee het lichaam strelen, slaan, aaien, over het hoofd, de buik enzovoort. Het meest vreemde is dat ze een drankje in hun mond doen en uitspuwen over de patiënt. Soms wordt er ook getrokken aan nek, rug of bovenarmen. De oudere patiënten ondergaan dit gewillig, kinderen reageren soms hysterisch. We werden ook uitgenodigd deel te nemen aan dit ritueel, maar hebben daarvoor gepast. Na een broodje gekocht te hebben voor de lunch onderweg verlaten we Cuenca en rijden richting de stille oceaan waar Guayaquil bij gelegen is. Eerst moeten we een pas nemen in het Andes gebergte van 4 km hoog over prima tweebaans wegen. Op de top van de pas stoppen we voor een prachtige foto, waarna we gaan afdalen. Onderweg wordt het nog even spannend wanneer we moeten stoppen voor een “volksopstand”. Langs de weg wonen kleine groepen mensen die arm zijn en nauwelijks mogelijkheden hebben om te werken. Het enige pressiemiddel wat ze hebben is de enige weg van Cuenca naar Guayaquil te blokkeren. Er is veel politie ter plaatse maar de heren met lange messen (gebruikt om paden mee te maken in de jungle) zien er gevaarlijk uit. Als ze banden lek prikken ben je verder van huis. Gelukkig kunnen we na 10 minuten verder rijden. Onderweg zijn ook veel politie controle posten, deze route wordt ook gebruikt voor cocaïne smokkelaars. We passeren een restaurant waar een enorm rotsblok, zeker 4 meter hoog, een deel van de voorkant heeft vernietigd. Het blijkt dat Djoser hier vroeger een lunch stop maakte. Even verderop is een koffiehuis waar we onze lunch kunnen opeten. Wanneer we verder rijden duiken we de wolken in en wanneer we er weer uitkomen begint de temperatuur aardig toe te nemen. We zitten nog steeds vlak bij de evenaar dus is het op zeeniveau goed warm. We rijden door zeer vruchtbare velden met mais, bananenplantages, rijstvelden, enzovoort. Wanneer de luchtverontreiniging toeneemt naderen we Guayaquil. Hier verblijven we in een modern hotel vlakbij een klein parkje vol met leguanen. Omdat ze veel worden gevoerd zijn ze tam, en kunnen we makkelijk foto’s maken. We wandelen een stukje over de boulevard en eten ‘s avonds in een vis restaurant. Onze groep houdt het eenvoudig, maar om ons heen horen we volop getik om schelpdieren te slopen en op te eten. Deze gasten krijgen een plastic slabber om hun kleding schoon te houden. Het geluid laat zich het best omschrijven als hamertje tik. Na het buitengewoon smakelijke diner gaan we terug naar het hotel voor een welverdiende nachtrust.