Ecolodges

Zondag 12 mei 2019

Na het ontbijt vertrekken we naar het regenwoud. We zullen daar verblijven in eco lodges in het amazone gebied. Omdat het laatste deel van de reis met de kano is, kunnen we slechts een klein deel van de bagage meenemen en hebben we drie dagen geen internet. Voordat we het amazone gebied bereiken moeten we over een pas van 4200 meter hoog. Onderweg regelt Karin, onze reisleider, locale koekjes en kaas van het Hollandse koeienras, maar aan de kaas zit niet veel smaak. Kaas maken is toch een vak. Op de top maken we, in de kou, wat foto’s. Niet iedereen is hierop gekleed, dus we gaan snel verder. We dalen al snel af naar het nevelwoud, waar we een park bezoeken met allemaal verschillende soorten kolibries. Het is een pracht gezicht, veel kleuren, klein en groot en met korte en lange staat. Met een kop koffie in ons buikje rijden we verder naar de lunch. Ecuadorianen eten dan altijd warm eten. Marijke en ik eten de specialiteit, forel in knoflooksaus, bijzonder smakelijk. Hier hebben we ook voor het laatst internet. We dalen steeds verder af, en het is al lekker warm bij de volgende pitstop. Onderweg doet het regenwoud zijn naam eer aan, gigantische buien. Bij het plaatsje Tena slaan we af. De wegen en bruggen worden smaller en hier en daar is de weg weg. Het laatste stuk, zeker een uur lang, gaat over een onverharde weg, hier en daar bijzonder slecht, eigenlijk meer geschikt voor Peter’s Nissan, maar de bus slaat zich er kranig doorheen, wij af en toe volledig door elkaar gehusseld. Het is al weer een tijdje droog, af en toe zien we een huis en soms een klein dorpje waar jongens en meiskes voetballen in gras met modder en heel veel plezier. De woningen zijn van hout op palen, echt wat primitiever en geen auto’s. Op onze eindbestemming lopen we naar de rivier, onderweg willen de kinderen graag op de foto. Ze lopen met ons mee, hier zijn wij de attractie! De lange kano,s met dak en buitenboord motor liggen al op ons te wachten. Het instappen is nog niet eenvoudig maar al snel vertrekken we zwaaiend naar de ecolodges. De rivier is hier al behoorlijk breed en snelstromend. Via een zijtak bereiken we de lodges, bijzonder fraai gelegen midden in het oerwoud en de rivier, omringt door een kakofonie van dierengeluiden, kikkers kwaken om het hardst. Hier geen electriciteitsnet, alleen zonnepanelen, die verlichting en stromend water regelen. Dit soort initiatieven verbeteren meer en meer het bewustzijn van de locale bevolking. Hier werken ook alleen mensen van de locale bevolking. De lodges zijn prachtig met een klein terras, uitstekende bedden en een badkamer met warm water, gemaakt met elektriciteit van de zonnecellen. We eten een heerlijke warme maaltijd, en vieren dan Moederdag, waarbij de moeders een klein presentje krijgen en vier dorpsmeisjes een drietal dansjes doen. Tot slot een biertje en dan heerlijk slapen.