Minoes

De bedden in de laatste Ger tent zijn keihard, en dus hebben we niet zo lekker geslapen. Maar we hadden wel Minoes bij ons in de tent, een klein poesje van de eigenaar, jong en speels. ‘S nachts heeft ze bij Theo op zijn gezicht gelegen en lekker rondgelopen in de Ger. Allemaal hoorden we om vier uur ‘s nachts buiten kabaal. Een herder was bezig de schapen en geiten te drijven naar een ander stuk land. Alhoewel we niet optimaal geslapen hebben, zijn we fris en fruitig. We wassen ons met de natte washandjes, en er is een behoorlijk schoon huisje met gat. We nemen Minoes mee naar de familie tent, waar ons een eenvoudig ontbijt staat te wachten, voedzame zachte koeken en harde koeken, nog het meest lijkend op pannenkoeken, heerlijk met jam. Er is ook zelfgemaakte boter, die heerlijk is. Er is nog lekkere thee en oploskoffie, voldoende om de ochtend door te komen. In tegenstelling tot gisteravond is het weer voortreffelijk en zien we pas goed hoe fraai deze Ger tenten liggen, aan een beekje midden in een laagvlakte omgeven door heuvels van het nationale park. Hier regent het vaker, het gras is vers, en hoog. Vader en moeder van de boerin werken nog gestaag mee op het land. De koeien worden gemolken en daarna door de vader op zijn paard door de beek gejaagd naar het grasland aan de andere zijde. De man van de boerin woont 30 km verderop met de twee kinderen van 7 en 8 jaar zodat zij naar school kunnen. Ze zien mekaar zo’n een keer per week. Het is een prachtige plek als afsluiting van onze Mongolië rondreis. We geven nog de nodige cadeautjes voor de kinderen, en rijden dan weg uit dit mooie gebied. De lieve honden krijgen nog een knuffel en dan zetten we al hobbelend koers naar Ulaanbaatar. 

In Ulaanbaatar zien we het chaotische Mongolië, een opeenstapeling van files die de stad in willen. Ondanks dat we niet over de hoofdroute gaan is het onvoorstelbaar druk, we staan steeds vast. We rijden door industriegebied en zien een volledig gebrek aan gebiedsplanning en een afwezigheid van rioleringen. Het heeft ook hier gisteren geregend en het is vaak een modderpoel. Uiteindelijk bereiken we het centrum, waar we nog een fabriek met winkel van Kashmir truien hebben bezocht. We kopen wat kleinigheden en gaan dan naar het hotel. Weemoedig nemen we afscheid van Bolt en Geriechtoya, en zwaaien ze uit. Morgen hebben ze alweer een nieuwe toer. Onze kamers in het hotel zijn geüpgrade, we hebben allebei een kamer met aparte huiskamer. Heerlijk, we kunnen douchen en scheren, en ... een normaal toilet. Volledig verschoond gaan we eerst lunchen, en wandelen dan naar een nieuw winkelcentrum. Dit is onwaarschijnlijk luxe en we gaan na wat rondkijken snel weer naar buiten, want er is een stand met keiharde muziek die het vertoeven onaangenaam maakt. We zijn het al gewend, de stad staat volledig vast, maar we wandelen naar het grote plein, waar we een andere kasjmier winkel zien. Ditmaal slagen de dames wel en ze kopen een fraaie trui. We doen nog wat boodschappen en gaan terug naar hetzelfde Koreaanse restaurant waar we hartelijk worden ontvangen. We bestellen nu wel de juiste hoeveelheid, en eten heerlijk. We sluiten af met een wodka in “onze” huiskamer, en gaan dan snel slapen, want morgenochtend vertrekt de trein naar Beijing om 7:30.