van tangkahan naar bukit lawan

Na een opnieuw herrieachtige nacht met dansende apen op het dak ontbijten we drie geroosterde boterhammen met kaas, ei en jam, voldoende en lekker. We nemen afscheid van het personeel en zien de koffers naar beneden gedragen worden door het personeel. We varen over met de ferry en zien Herman en Frence opnieuw als onze gids. Zij brengen ons naar de olifanten wasplaats via een pad wat we eerder gereden hadden achterop de brommer ... Onderweg nemen we nog wat Jack fruit mee voor de olifanten. Bij aankomst staan de olifanten al in het water en mogen eerst spelen en spartelen. Daarna borstelen wij de olifanten met borstels en zien we enorme prikvliegen. We borstelen ze in het water (wij met zwembroek en Marijke en Rina in tankini) de olifant van Marijke en Rina heette Ardana. Na onze naam te hebben ingeschreven in het register is het zover, we mogen plaatsnemen op de olifanten, de dames achterop, de mannen in het midden en de chauffeur op de nek. We gaan het water in en uit, met steile helling. Als we het water oversteken komen Herman en Frence die met ons meelopen er nog bij zitten op de olifant. Het is leuk dat Herman en Frence meelopen want zij maken constant foto's terwijl wij genieten van het zitten op de olifant. Het is wel griezelig, zeker bij een steile afdaling, je moet je goed vasthouden. De rit wisselt af, stukjes door de rivier en stukjes op de kant door het oerwoud. Veel te snel komen we aan bij het eindpunt (na ongeveer een uur). Jos en Marijke zaten overigens op Ardana die Marijke gewassen had met Rina. We stappen lastig af en moeten de trap op naar de jeep die ons verder brengt. Daar zien we onze koffers weer die vastgebonden op de jeep staan. We nemen afscheid van Herman en Frence die wij zeer waardeerden en stappen in de jeep. Naher moet achterin zitten in de kattebak. De oorspronkelijke jeep was kapot, dus moest Naher boeten. De rit is vermoeiend maar ook heel indrukwekkend met steile hellingen die de jeep maar net aankan. Wanneer de chauffeur terugschakelde naar de eerste versnelling komt er rook uit de pook (geen witte rook volgens Kees), en moest soms zelfs de ventilator uit voor het vermogen. Als eerste stoppen we bij een schooltje waar we in de klas mogen kijken. We worden hartelijk begroet door de kinderen die ons toezingen. Ze willen allemaal op de foto en willen de high five van Jos. De lerares kreeg als bedankje wat geld van ons, stapte op haar brommertje en ging pennen kopen. We rijden verder over ronduit slechte wegen en stoppen na een uur om even bij te komen. We lopen even door de natuur en kijken uit op een palmolie fabriek. Na een kwartiertje rijden we verder om na weer een uur aan te komen in Bukit Lawang. Daar zien wij twee waterbuffels in het water die zich daar prettig bij voelen. Naher laat zien hoe waterbuffels stokken slepen, een grappig gezicht bij zo'n kleine man. We rijden een stukje verder om aan te komen bij ons nieuwe hotel (Eko lodge). Voor we het hotel bereiken moeten we over een hangbrug die gemaakt is voor Indonesische lengte, dus best griezelig in het midden. We krijgen heel mooie lodges toegewezen nadat we een welkomstdrankje hebben gedronken. Voor dat we gaan wandelen gaan we eerst lunchen. We nemen 4 noedels goring met 4 porties saté. Nu is dat wat veel als daar 7 stokjes opliggen, dus geven we een bordje saté aan Naher. De overige stokjes heeft Kees genuttigd (zo'n 9 stuks) wat tot grote hilariteit leidde van de serveerder. Daar speelden wij leuk op in en we hebben allemaal smakelijk gelachen. Met volle buik hebben we een rondwandeling gemaakt door Bukit Lawang over 3 hangbruggen, de een nog krakkemikkiger dan de andere, maar we hebben het overleefd. Inmiddels is het diner tijd en besluiten Kees, Rina en Marijke om een toast te nemen. Dat blijken drie geroosterde boterhammen te zijn met wat tomaat en kaas, dus dat viel wat tegen. De serveerder had weer de grootste pret en Jos ook want die had een pannenkoek genomen. Kees, Rina en Marijke besluiten ook een pannenkoek erbij te nemen, maar dat is weer te veel. Er barst een gigantische onweersbui los en af en toe valt het licht uit. Kees en de ober spelen met hun zaklampjes tot grote hilariteit van ons allen. Het blijft regenen maar we moeten er vroeg uit dus we betalen, zitten nog even op de veranda met de kaarsjes en de wierook en gaan daarna lekker slapen.