De Chinese Muur

Vandaag staat de Chinese muur op het programma. Na het ontbijt haalt de taxi ons op bij het hotel. We halen nog twee medereizigers op, Monica en Katja, twee Belgische dames die we al eerder in de trein ontmoetten, en we rijden in twee uur naar de entree van de muur. Dat moet sneller kunnen, maar er staan veel files die de doorstroming van het verkeer ernstig bemoeilijken. Wat op de wegen opvalt is het dure karakter van de auto’s, allemaal vrij nieuw en groot, Mercedessen, BMW’s, Audi’s, Volkswagens, maar ook veel duurdere Japanse auto’s en onbekende Chinese merken. Als die groei zo doorgaat, staat het hier over een paar jaar volledig vast. 

We kopen de toegangskaartjes bij een stalletje bij de ingang en lopen dan in de aangegeven richting. Het is een beetje merkwaardig, want onze ‘Engels sprekende chauffeur’ spreekt geen woord Engels, en ook bij het stalletje komt slechts matig Engels gebrabbel uit de verkoper van kaartjes. Maar het gaat goed. Het eerste kaartje is voor de shuttlebus, het tweede kaartje is voor de entree van de muur, en het derde kaartje is voor de kabelbaan naar boven. 

Vanuit het dal zien we de muur al liggen, indrukwekkend gedrapeerd over de bergkammen. Wanneer we boven zijn is het nog maar een klein stukje omhoog naar de muur. Wanneer we op erop staan realiseren we ons pas goed welke enorme omvang de muur heeft. 

De Chinese muur slingert duizenden kilometers door woestijnen, vlaktes en over heuvels. De eerste aarden wallen verrezen al zo’n 200 jaar voor Christus, en werden in de loop van eeuwen verder versterkt tot een fort-achtige enorme muur tijdens de Ming dynastie (1368-1644). Hij bleek niet erg effectief want hij werd doorbroken door de mongolen in de 13e eeuw en door de Mantsjoes in de 17-de eeuw (iets voor Trump???). 

Je wandelt niet echt over de muur, want hij volgt de vormen van het onderliggende gebergte, soms daal of stijg je over een langzaam glooiende muur, en soms ga je stijl met trappen omhoog. Na een flink inspannende wandeling heb je dan een fraai uitzicht over de muur en omgeving. Om 1 uur keren we terug naar Beijing waar we afscheid nemen van de Belgische dames, zij gaan morgen terug naar Europa. Na een korte pauze wandelen we naar de Chinese winkel en kopen nog wat thee en een zijden nachtjapon. Op de terugweg naar het hotel wandelen we langs flatgebouwen, een arme buurt met gammele houten huisjes met platte daken, en een wat meer statige straat. Ook hier rijden veel trolley bussen maar het is niet meer zo druk. In het hotel gaan de dames naar het theater voor de Chinese show, en Theo en ik wandelen naar buiten met een sigaartje. We lopen ook nog naar de metro om te kijken hoe die werkt (eenvoudig), en halen nog wat blikjes koude bier. Wanneer we op onze kamer aan het bier zitten, komen de theaterbezoekers verhit terug. De show was abominabel slecht, en ze moeten even stoom afblazen. Dat gaat het beste met een biertje en een kopje Zen thee. Daarna gaan we lekker slapen.