Donderdag 6 april, schattige kindertjes

Donderdag 6 april

Schattige kindertjes

Vanmorgen vertrekt een deel van de groep naar een schooltje in de buurt. Tijdens de wandeling naar de bus vertelt de eigenaar Alfredo, die met ons mee gaat, dat de waterval in het droge seizoen volledig opgedroogd is. Het continue achtergrond geluid van de waterval en de beek valt dan volledig weg, een weldadige stilte. Hij kan dan geen stroom opwekken met waterkracht, maar de aanschaf van zonnepanelen is erg duur door de hoge belasting van de Braziliaanse overheid. Daarbovenop moeten dan accu's komen zodat de lichten 's avonds kunnen branden. Voorlopig dus toekomstmuziek, nu moet hij gebruik maken van de generator. Hij streeft wel naar het volledig onafhankelijk zijn van olie/gas. Overigens, vandaag stroomt de rivier veel harder, dus de wandeling van gisteren zou een stuk lastiger zijn geweest.

We stappen in de bus en honke-bonken naar het schooltje. Het blijkt een klein schooltje te zijn in een overdekte open ruimte met tafeltjes, stoeltjes en 16 kindertjes in de leeftijd van 3 - 12 jaar. Chris heeft voor ons cadeautjes voor de kinderen gekocht, en ook pennen, en de eigenaar van ons hotel kleine zakjes snoep. De kinderen zijn heel blij met de spullen, ze zingen een lied voor ons, en wij zingen een lied voor hun (vader Jacob). Het ijs is gebroken, en de kinderen hollen naar de ruimte achter het klasje om met hun speelgoed te spelen. We vragen nog wat door over het onderwijs, er is schoolplicht tot zo'n 12 jaar, waarin de kinderen moeten leren lezen, schrijven en rekenen. Verder leren is lastig door de enorme afstanden die dan overbrugt moeten worden.

In het boerderijtje naast de school krijgen we een verse kokosnoot, en mogen we in de tuin kijken om te zien wat er zoal aan fruit en groente verbouwd wordt. Het is een bonte verzameling fruit, het meeste onbekend voor ons. Ook zien we pepers, uien en paprikaas. We krijgen nog wat fruit mee om te proeven bij het huisje. Het is duidelijk dat men hier zelfvoorzienend moet zijn door de enorme afstanden.

We lopen een stukje over de weg terug in de richting van ons park, een leuke en bloemrijke ervaring, en gaan dan terug in de bus, om even later weer te stoppen bij een maalderij voor cassave meel. Na de cassave gewassen te hebben, wordt hij handmatig verkruimeld door een zeef. De kruimels worden op grote schalen, alsmaar roerend, verwarmd en gedroogd. Het verwarmde en gedroogde cassave-meel wordt in grote zakken gedaan voor de verkoop. Dit meel wordt bijvoorbeeld gebruikt om cake mee te bakken.

We honke-bonken terug naar het hotel. Hoewel het een kleine afstand is, is de regen onderweg zo hard dat ons pad, de laatste 250 meter, weer kletsnat is. Het is alweer bijna lunchtijd, vandaag bestaande uit rijst met allerlei lekkerigheden, worstjes, kaasjes, tomaatjes, kip enzovoort zodat je een eigen brouwsel kunt maken, erg lekker.
Terug bij het huisje hangen we ons wasgoed weer op, het droogt hier erg langzaam, en je moet oppassen dat het niet opnieuw nat regent.

We maken er een rustig (kort) middagje van. We eten vanavond extra lekker, de kok heeft duidelijk extra haar best gedaan. We hebben een bijzonder gezellige groep en kletsen nog lang na onder het genot van een caipirinha. Dat valt nog niet mee met de razende waterval naast ons. We kruipen ons poppenhuisje weer in voor de laatste nacht hier. Een erg leuke plek, wat zal het stil zijn morgen.