Van Samosir eiland naar Sipirok
Door: jozeph
Blijf op de hoogte en volg Jos
15 Maart 2012 | Indonesië, Batavia
Vandaag staan we vroeg op, 5.30, want we moeten de Ferry van zeven uur halen. We wassen ons snel en zetten de koffer in de auto. We krijgen een lunchpakket mee, die we straks op de boot opeten. Al snel bereiken we de Ferry en zien dat deze Ferry groter maar ook ouder is. Al snel mogen we aan boord en gaan naar de zitruimte naast de stuurhut. Het ziet er een beetje smoezelig uit. De gordijnen van de stuurhut zijn dicht. Kees klopt netjes aan maar mag de stuurhut niet in voor foto's. We eten ons lunchpakket op en komen in gesprek met Sumatranen uit Medan die hier op vakantie zijn geweest. Dat zijn geen arme mensen! Binnen no time gaan we met ze op de foto als een grote familie. Al snel komen we aan op het vaste land en kunnen we verder rijden. Al snel maken we onze eerste stop om foto's te nemen van drie boerinnetjes in het rijstveld. Ze zien het en er komt er een rap naar ons toe voor een fooi, dat is heel normaal hier, en ze zijn er erg blij mee. We rijden verder naar Sipirok, en stoppen na een uurtje bij een kleine ananas gaard. Nieuwe ananassen ontstaan door de afgesneden kroon op de grond te plaatsen. 13 maanden nadat wortels gevormd zijn groeit de eerste ananas aan de struik. Het jaar daarop groeien er twee ananassen aan de struik en het derde jaar drie. Daarna gaat de struik dood. We maken een koffiestop met prachtig uitzicht over het Toba meer, en een man in uniform vindt Marijke en Rina erg mooi en wil met hun op de foto. Van Naher horen we dat dit de burgemeester is. De burgemeester was zeer vereerd dat hij met de dames op de foto mocht, en dat kees en jos daar toestemming voor gaven. We rijden verder naar een aardnoten branderij, waar we zelf ook mogen roeren. Dat is wel heet. Er werken hele jonge kinderen (nu 16 jaar). We steken over en kopen zelf twee verse zakken noten, plus wat bier voor bij de lodges. Daarna rijden we verder naar onze lunch, waar we lekker eten (Chinees). Er zitten ook hoogwaardigheidsbekleders, maar die eten gewoon met de hand. Wij niet. We rijden verder en komen over een stuk heel slechte weg. Het heeft hier net geregend, dus het is heel modderig. We rijden hoog, zo'n 1100 m, en komen onderweg in de modder grote vrachtauto's met boomstammen tegen, het gaat soms maar net. Ook zien we een grote bus van de NRV die door de modder heen ploegt. Soms gaat hij vervaarlijk scheef maar het gaat uiteindelijk natuurlijk allemaal goed. Zo tegen 6 uur komen we bij onze lodges aan, die er uit zien als Batak huizen. Ze zien er geweldig uit, en nog beter, ze hebben een prima douche. We zitten nog even buiten met onze standaard uitrusting, bier, oliemolen van de branderij en wierook. We zijn vandaag de enige gasten, maar wanneer we 's avonds dineren is er toch een muzikant die best goed zingt met een belabberde uitspraak. Vandaag weer een inmiddels klassieke fout, we bestellen te veel saté's, maar Kees red ons en eet er in zijn uppie 9 op. We gaan na het eten vroeg naar bed, want we moeten morgen weer vroeg op.