De Maligne Canyon

Donderdag 5 oktober 2017, de Maligne Canyon

Na opnieuw een lange wandeling naar de douche en een vlot ontbijt vertrekken we met de camper naar de Maligne Canyon, net voorbij Jasper.

De kolkende Maligne rivier heeft een kloof in de kalksteen uitgesleten die maar liefst vijftig meter diep is, en op sommige plaatsen slechts drie meter breed. Tussen de rotsen, mossen en varens graaft de rivier zich jaar na jaar een halve centimeter dieper in de kalksteen.

We zijn heel vroeg bij de Canyon omdat het een zeer populaire bestemming is met veel vooral Chinese toeristen, en nu kunnen we vrij rustig wandelen langs de kloof. We beginnen bij de 2e brug en zien al de enorme dieptes van de kloof, en bij de 3e en 4e brug zien we nog beter wat het water aan fraaie uitsnijdingen heeft gemaakt in het kalksteen. Helaas staat de zon in dit deel van het jaar niet meer zo hoog dat die diep in de canyon schijnt, maar het blauwachtige water laat zich desondanks goed fotograferen. Het wordt al snel drukker, en dat blijkt ook op de parkeerplaats waar onze camper inmiddels bijna is ingebouwd. We vertrekken naar Jasper om te tanken en wat brood te kopen, en vertrekken dan naar onze volgende bestemming, Blue River.

Bij Blue River worden boot safari's aangeboden om beren te spotten, en omdat wij die nog niet gezien hebben, willen we dat graag doen. Helaas zijn de beren in de eerste week van oktober begonnen aan het begin van hun winterslaap, en laten ze zich niet meer zien in de rivier, dus gaan de excursies ook niet door. We zijn teleurgesteld maar hebben ook begrip want een excursie zonder beren is niet wat we zoeken.

Bij vertrek staan we opnieuw voor een spoorwegovergang met een lange trein, maar deze schobbejak maakt het nog erger, hij stopt midden op de spoorwegovergang met het eind in zicht. We stappen maar uit in het zonnetje en genieten van het mooie weer, het is zelfs warm.

Omdat er regen voorspeld is besluiten we om de nabijgelegen camping te nemen, zodat we nog lekker van het zonnetje kunnen genieten. Dan rijden we morgen wel verder naar de volgende camping in de regen. Blijven we toch lekker droog.

De camping wordt door een Chinees echtpaar beheert, en dat zien we ook in de uitstraling, een beetje rommelig en houtje-touwtje, maar alles werkt. Wanneer de zon achter de kim dreigt te verdwijnen daalt de temperatuur en maken we snel een vuurtje aan. De spaghetti smaakt heerlijk, en het wijntje ook. Na de afwas drinken we nog snel een kop koffie en verdwijnen dan naar binnen. Het is weer heel koud, dus de borrel drinken we binnen. Na dit verslag snel naar bed.