Onmogelijk vroeg

Dinsdag 13 september 2016

Op het onmogelijke tijdstip van 2 uur in de nacht staan we op want we vertrekken vanmorgen naar Griekenland voor een auto rondreis. Na het douchen eten we snel een hapje en vertrekken naar Theo en Marijke, waar Jeroen ons brengt naar Schiphol. Vrijwel lege wegen onderweg, en een nog half slaperig gezelschap, staan in schril contrast met de absurde drukte op Schiphol. Met wat mazzel komen we in een wat snellere rij terecht en kunnen we toch nog snel de koffers afgeven. Nadat bij de controle de vloeistof van de daglenzen van Theo specifiek waren gecontroleerd of deze wel in de cabine bagage mochten en Jos zijn rugtas aan een nauwkeurige controle was onderworpen konden we doorlopen voor een beetje shoppen. Transavia stond keurig op ons te wachten en we vertrokken stipt op tijd. Ob het absurde tijdstip van 8.00 's morgens waren we al toe aan onze lunch, maar we wisten ons te beheersen tot een koffie, maar om 9.00 waren we verloren en aten we lekkere bammetjes aan boord van het vliegtuig. Keurig op tijd landden we in Preveza, een vliegveld van niks, waar Avis ons zou opwachten voor onze huurauto. Niks dus, een telefoontje naar Nederland maakte duidelijk dat we naar het Avis kantoor moesten lopen. Na een korte wandeling, in een heerlijk aangename temperatuur, waarschijnlijk minder warm dan in Nederland, kregen we onze rode Nissan Quasquai. Toch nog wat krap in de bagageruimte, maar na wat passen en meten kunnen we vertrekken in de richting van Delphi. We rijden over het algemeen over 2-baans wegen, waar de Grieken een wereldrecord proberen af te dingen met snelheidswisselingen, 30, 40, 50, 60 enz tot 90 km per uur, vaak maar niet altijd aangegeven. Onze TomTom houdt dit over het algemeen goed bij, maar zit er soms 10km naast, wanneer blijkbaar de Grieken daar weer een nieuwe snelheid bedacht hebben.

Onderweg stoppen we voor een supermarktje voor onze 2e lunch, een lekker verse stokbrood met prima vleesbeleg en gewoon water en cola. Ondertussen zijn lokale jongeren de meest fantastische atletische capriolen aan het uithalen onder het genot van zachte housemuziek. We rijden verder in de richting van Delphi. Onderweg krijgen we allemaal last van wat slaap, maar de chauffeurs zijn helder en wakker, want er staan onnoemelijk veel snelheidscamera's langs de weg. We maken een langere stop in Galaxta. We stoppen bij het kerkje waar we eerst denken te maken te hebben met een klein slaperig dorpje. Beneden bij het haventje zien we echter flink wat zeilboten en veel restaurantjes, waar we eerst een biertje nemen en later ons eerste diner onderdeel, een voorafje. Eigenlijk zitten we hier prima, maar we moeten nog 45km verder naar onze eerste bestemming in Arachova, het Ellinon Thea hotel. We vinden het prachtige hotel snel, waarna we doorwandelen het dorpje in. Met name Theo is toe aan een tweede diner, en we vinden een gezellig restaurantje waar we buiten plaatsnemen. Het is hier wat fris, want we zitten hoog in de bergen, dus hebben we een trui aan. We bestellen onze Griekse gerechten, wat we geen van allen weten op te eten. Met name de kip-spie is wat vlak. We wandelen terug naar ons hotel en kruipen snel ons bed in. Het was een lange dag!