Woensdag 27 april 2016, Atlantis 1

Ik weet het nu zeker, de makers van Atlantis 1 moeten hun inspiratie hebben opgedaan hier in Vietnam.

Vanmorgen staan we lekker laat op, want we mogen zelf het dag programma invullen. We besluiten vandaag naar een paar graftombes te gaan in de omgeving van Hue. Eerst rijden we met de taxi van het hotel naar de graftombe van Tu Duc. Deze keizer heeft deze graftombe zelf ontworpen, en gebruikte het tijdens zijn leven als zijn landgoed. Er bevinden zich op het terrein dan ook paleizen, tempels, een meer, een bos op een heuvel, begroeid met dennenbomen, en alles in prima staat van onderhoud. Het geheel ademt een idyllische sfeer uit, ondanks de grote hitte (het is inmiddels ruim 35 graden). Tu Duc verbleef regelmatig op dit complex om de drukte van het dagelijkse leven te ontlopen. Wanneer we verder wandelen naar de tombe zelf, wordt duidelijk dat Tu Duc hier ook een flinke hand in gehad heeft. Het is een groots gebied, honderden meters lang, en zeker 100 meter breed (dit zijn mijn schattingen), waar op diverse niveaus wachters, een soort mini leger van steen gelijkend op de schaakstukken (pionnen, paard, olifant, loper) aan beide zijden de wacht houden. Op een hoger niveau zien we obelisken aan beide zijden, een overdekt "tempel" met een grote vlakke steen waarop Tu Duc zijn biografie met blijkbaar ook kritische noten had geschreven (kunnen we niet uit de Chinese tekens halen). In het hoogste niveau wandel ik verder in Atlantis, muren met soms niets, soms een andere muur, en tot slot een soort grote steen waar Tu Duc zou kunnen zijn begraven (het lijkt op een tombe). Echter, Tu Duc (1848-1883) zou op een geheime plek zijn begraven met kostbare grafgeschenken. Iedereen die betrokken was werd later geëxecuteerd, opdat zijn graf niet ontwijd zou worden. Bizar dat dit tot zo recent nog gebeurde, maar ja, de huidige wereld staat ook op zijn kop.

We rijden verder naar de Tome van Khai Dinh (1916-1925), de laatste die een tombe kreeg. Dit terrein is veel kleiner, met stijle trappen naar diverse niveaus. Op het eerste niveau zijn de wachtershuizen, op het tweede niveau staan opnieuw de stenen schaakfiguren, op het derde niveau opnieuw een optrek met obelisken en een groot overdekt gebeuren met opnieuw een steen met inscriptie, dit maal door zijn zoon geschreven. Op de top staat dan de tombe, van buiten nog niet zo indrukwekkend, maar vanbinnen ziet het er bijzonder fraai versierd uit met veel kleuren. Op de tombe staat een bronzen borstbeeld van Khai Dinh, gemaakt in Marseille.

Wanneer we naar beneden lopen beseffen we dat we tijd tekort komen, maar beseffen we nog meer dat het inmiddels 40 graden is. En dus vinden we het genoeg, en rijden terug naar het hotel, waar we een lekkere lunch nemen, met, natuurlijk, een wel verdiend glaasje bier. Daarna gaan we naar onze kamer, waar we douchen en onze koffer inpakken, want we vertrekken zo naar Hanoi met het vliegtuig. We vertrekken om vier uur van het hotel, en nemen bij het vliegveld afscheid van de chauffeur en zijn vader. Het inchecken verloopt voorspoedig, en na een strenge controle op ons paspoort en de veiligheidscontrole kunnen we al snel instappen in het vliegtuig dat ons binnen het uur naar Hanoi brengt. Met de bus vertrekken we naar ons hotel in het centrum van Hanoi, waar we gezellig nog wat eten met Peter, Marion, Franca, Ben, Herma, Jelte, Marijke en ik. Daarna gaan we snel naar bed, want morgen is het weer vroeg dag.