Van Sengkan naar Rantepao

Van Sengkan naar Rantepao

Vroeg in de ochtend vertrekken we voor de reis naar Rantepao. De weg gaat al snel slingeren want we gaan het berggebied in, in de richting van Toraja. Eerst echter kopen Jos en Kees in een lokale corporatie een prachtige bloes, zoals dat hoort in onze verre vakanties. Hoewel er nog mooie stoffen zijn is er niets voor Rina en Marijke te vinden. We rijden weer een stukje verder als sam plotseling stopt. Het is tijd voor een bezoek aan een huwelijks ceremonie. Volledig verrast kan Marijke nog net iets moois aantrekken en gaan we naar binnen. Binnen deze cultuur is het helemaal geen probleem om zomaar aan te schuiven. We staan in de rij en kijken onze ogen uit. Iedereen is enthousiast en we krijgen de ere plaatsen voor in de grote feesttent. De mannen zitten rechts, de dames links, maar wij zitten door elkaar. De tent is volledig versierd met gouden weefsels, tronen voor het bruidspaar, een professionele geluidsinstallatie, een podium, echt teveel om op te noemen. Eigenlijk zou een foto op zijn plaats zijn, maar we hebben wat problemen met het plaatsen. Uiteindelijk komt het bruidspaar binnen, als plaatjes uit een oosterse film, uniek om hier bij te zijn. Statig nemen ze plaats op hun tronen. Arie had al gewaarschuwd dat zij niet te veel zullen lachen in verband met make-up, en mogelijk ook omdat het huwelijk gearrangeerd is door de ouders. Als eerste is er een dans van hindoeïstische aard door vijf danseressen, volledig in stijl met de entourage in de tent. Daarna wordt er gezongen uit de Koran, gelijk aan wat je hoort in moskeeën. De genodigden voor in de zaal zijn allemaal stil en luisteren met eerbied, wij mogen ook geen foto's maken van Arie. Dit wordt gevolgd door een preek van de imam, we begrijpen er niets van, maar de genodigden lachen regelmatig. Het officiële deel is dan voorbij, eerder hebben bruid en bruidegom al getekend in een kleine zaal voor de familie. Onder begeleiding van 5 zangeressen volgt dan de felicitatie. We gaan niet vooraan maar gaan dan toch naar boven, eerst Kees en Rina onder luid geklik van camera's, en dan Jos en Marijke. We poseren ook nog met het bruidspaar. Daarna barst het los, we moeten met bijna iedereen op de foto, het wordt een hele worsteling om buiten te komen. Vrij laat lunchen we in een klein plaatsje in een klein restaurant met een glaasje cola, en rijden dan echt de bergen in richting Rantepao. We maken plotseling een koffiestop. Deze stop blijkt te liggen bij de erotische berg, een apart vormgegeven bekken. Wellicht is hier sprake van beroepsdeformatie, want beide dames herkennen niet wat vele anderen wel herkennen. Verder is het uitzicht prachtig, met zicht op de bergen, volgens Arie net zo mooi als de Grand Canyon, maar dan volledig begroeid. Over een slingerende weg stijgen we tot over de duizend meter. We maken nog een fotostop bij de entree van Toraja land. Het is hier duidelijk meer toeristisch dan tot nog toe. We rijden daarna door naar ons hotel, heel fraai met zwembad en mooie kamers. We eten vlakbij het hotel, dansen nog even op de la bamba, en gaan dan op tijd naar bed.