De kookles

Vrijdag 22 maart.
Vanochtend staat in het teken van kookles. Marijke en Rina mogen bij ons favoriete Rendang restaurant Komilfo meekoken aan de Rendang. Ze vertrekken al vroeg en vrezen de temperaturen. Dat valt reusachtig mee, wanneer ze binnen komen staan de gerechten al klaar. Er zijn twee dames die voor de vertaling naar het Engels zorgen, en Marijke en Rina worden meteen aan het werk gezet. Terwijl ze de verse kruiden snijden noteren ze de ingrediënten op een notitie blok. Het is heel gezellig, er wordt veel gelachen. Na alle voorbereidingen gaat het vlees op sudderstand, en moeten Marijke en Rina morgen om 3 uur terugkomen om het gerecht af te maken. Op de weg terug naar het hotel kopen de meisjes nog twee zomerjurkjes, heel zonnig. Ondertussen hebben Kees en Jos wat boodschappen gedaan en de kas aangevuld. Na de lunch worden we opgehaald want ons middag programma bestaat uit tempel, zon en vis. We willen vandaag de zonsondergang bekijken bij de Pura Luhur Uluwatu tempel. Deze tempel ligt op het Balinese schiereiland Bukit Badung. Na ruim een uur komen we bij de tempel aan. Op deze plek zijn veel brutale apen die het voorzien hebben op brillen, sieraden, petten, enzovoort. We ontdoen ons van de sieraden, en stappen de auto uit. We krijgen direct een demonstratie wanneer een bril wordt gepikt van een andere toerist. De aap gaat ermee vandoor en geeft de bril terug voor een zak nootjes. We krijgen bij de ingang een sarong om en we lopen naar de tempel. De tempel ligt uniek op de rand van een 80 meter hoge klif, en was vroeger uitsluitend in gebruik door belangrijke hindoes, geen plek voor de gewone man. We maken wat opnames van een offerande en lopen dan naar een unieke plek voor de zonsondergang. Het is vrijwel wolkeloos en de zonsondergang is subliem. Om ons heen zitten wat aapjes die van de planten eten, ze hebben geen oog meer voor sieraden. We rijden naar Jimbaran, wat bekend staat om zijn visrestaurantjes op het strand. Daar willen we eten, want we mogen daar zelf de vis uitkiezen. Wanneer we arriveren rijden we zo het restaurant in, zo lijkt het althans. We zien geen strand maar wel een leeg restaurant, maar wanneer we doorlopen zien we een kilometers lang strand met alleen maar restaurantjes en tafeltjes met kaarsjes (het is donker). En het is druk. De ober brengt ons naar de vis, waar we 2 redsnappers, 1 whitesnapper en een paar grote garnalen kiezen. We kiezen voor barbecue bereiding. Daarnaast nemen we sla en patatjes. Terug op het strand lessen we onze dorst met Bintang en kijken naar Balinese dans met gamelan. Wanneer de vis arriveert is het toch meer dan we dachten, maar het lukt ons, alles is opgegaan. De dames werden uitgenodigd om nog even op de foto te gaan met de danseressen, waarna we terug naar het hotel gaan met de taxi. Daar liggen de sigaren en het verslag al te wachten.