Een dag op Samosir eiland
Door: jozeph
Blijf op de hoogte en volg Jos
13 Maart 2012 | Indonesië, Ambarita
Vanmorgen mogen we uitslapen en staan we pas om 7 uur op. Vandaag gaan we de Bataks die op het Samosir eiland woonden en wonen beter leren kennen. Na een voedzaam ontbijt met echte broodjes vertrekken we met Naher en Ambri. Als eerste bezoeken we de centrale plaats waar in vroeger tijden recht werd gesproken. Er staan 5 prachtige Batakhuizen naast elkaar waar de sultan en zijn gevolg in woonden. Voor de huizen staan stenen uitgesleten stoelen en een tafel, waar vroeger recht werd gesproken (stone chairs), uitsluitend over schuldig en onschuldig, en dus de doodstraf of niet. Rondom de tafel zaten de koning, de rechter, de beschuldigde, de medicijnman en nog een aantal belangrijke mensen. Als eerste werd schuldig of onschuldig uitgesproken. Bij schuld werd een stukje van het oor afgesneden en aan de medicijnman gegeven om te controleren of de veroordeelde giftig was of niet. Dat was belangrijk want een gezonde veroordeelde werd opgegeten. De avond voor de terechtstelling krijgt de veroordeelde zijn laatste maal, en hij mag kiezen wat hij eten wil. De volgende ochtend wordt hij verdoofd met een blad van een struik, waarna zijn ogen, oren, neus en tong in een doek aan de koning worden aangeboden. Dit was om de koning beter functionerende zintuigen te geven. De buik werd opengesneden en de ingewanden werden besprenkeld met citroen en het vel werd weer gesloten. Daarna werd de veroordeelde onthoofd. De ingewanden werden door de koning opgegeten zodat hij daar zelf beter van werd en de restanten werden in het meer gedumpt, waarna er 2 weken niet meer in het meer mocht worden gezwommen. Het hoofd werd geplaatst op een paal bij de woning van de koning. In 1813 is door een Duitse missionaris het Christendom ingevoerd en zijn de veroordelingen op deze manier gestopt. We rijden verder naar het theater waar een dans voorstelling van de Bataks wordt gegeven. Het is leuk, we krijgen informatie in het Nederlands dus we kunnen het verhaal volgen. We rijden daarna naar een weverij, waar we dames zien weven, er zijn ook prachtige sjaals en kleden te koop. Hoewel Marijke en Rina diverse kledingstukken passen komen we tot de conclusie dat je dit nooit in Nederland zal dragen. Marijke koopt wel iets voor op tafel. We rijden door naar de warmwaterbronnen die eigenlijk op Sumatra liggen, een leuke rit langs veel Batak huizen en grafstenen die overal staan opgesteld. Vroeger was Samosir een schiereiland maar men vond het handig om rondom te kunnen varen, dus wilden de Nederlanders een kanaal maken. Dit stuitte op bezwaren van de bevolking (een los eiland kon zomaar verdwijnen, bijgeloof), dus besluiten de Hollanders eerst de brug te maken en dan pas het kanaal te graven. Via de brug dus komen we bij de warmwaterbronnen en lopen door tot in de krater, waar we grote gaten zien waaruit veel stoom komt. Het is heel heet (warme grond en gloeiend heet water waar Marijke nog in stapt, au), en het stinkt ook naar zwavel. Na foto's en film gaan we weer snel terug naar de auto. Naher vindt het leuk om ons te laten eten in een traditioneel klein eettentje (Wahrune) waar we lekker eten. Als de eerste spijzen op tafel komen brengt Naher deze grijnzend terug, want dat is voor ons veel te pittig. We drinken ijsthee en eten met lepel en vork, normaal wordt met de vingers gegeten, ook door Naher. Marijke en Rina worden naar de keuken geroepen om te leren hoe GadoGado wordt gemaakt. We rijden na het eten door naar de graf tombes van drie koningen, die we alleen mogen betreden met sjerp, die we rechts moeten dragen als teken van gehuwd zijn. Naher vertelt de bijbehorende legendes van de tombes, en kan tot ons plezier niet nalaten af en toe ondeugend te zijn. Hij vertelt ons ook waar de kleuren wit, rood en zwart voor staan, dat zijn respectievelijk de boven, midden en ondergod, die je ieder begroet door drie keer Horas uit te spreken. We gaan terug naar het hotel en drinken een biertje met kaars, wierook en sigaar voor het eten. We eten in het hotel à la carte Europees en raken nog in gesprek met andere Nederlanders. We gingen vroeg naar bed want morgen vroeg op voor de Ferry.